به گزارش خبر پایگاه خبری تصمیم۲۴, در مراسمی سرشار از خاطره و احساس، همایش «معلم خوبم» میزبان نسلی از معلمان و دانش‌آموزان دهه‌های ۴۰ و ۵۰ بود؛ نسلی که با عشق و ایثار، پایه‌های آموزش در مناطق محروم را بنا نهادند.
محمد جعفری، یکی از خدمتگزاران برجسته‌ی آموزش و پرورش و فرماندار اسبق لامرد، در این جمع صمیمی از روزهایی گفت که لامرد و بشاگرد در نقشه‌ی محرومیت کشور نقطه‌ای تاریک بودند.
او با نگاهی پر از خاطره، از نبود ابتدایی‌ترین امکانات سخن گفت؛ اما در دل همین تاریکی، نوری از جنس علم و عشق روشن شد. نوری که از دستان معلمانی برخاست که با دل‌های بزرگ و اندیشه‌های روشن، بذر امید را در خاک خشک محرومیت کاشتند.
جعفری با تأکید بر نقش بی‌بدیل معلمان گفت: لامرد پیش از آنکه آموزش و پرورش رسمی داشته باشد، با حضور معلمان دلسوز و اساتید متعهد شکوفا شد. این منطقه، مولود تلاش‌های بی‌وقفه آنان است.
او از معلمانی یاد کرد که با پای پیاده از روستاها می‌آمدند، با چراغ نفتی درس می‌دادند و با عشق، آینده‌ای روشن را برای نسل‌ها رقم زدند. لامرد امروز، مدیون آن معلمانی‌ست که در سکوت، تاریخ ساختند.
این سخنان در جمعی بیان شد که خود خاطره‌ی زنده‌ی آن روزها بودند؛ معلمانی که نه فقط درس، بلکه زندگی را آموختند.
جعفری در پایان گفت: اگر امروز لامرد را منطقه‌ای پویا و فرهنگی می‌دانیم، باید سر تعظیم در برابر معلمانی فرود آوریم که در روزهای سخت، چراغ راه بودند.
به گزارش محمود صابری زاده مدیر پایگاه خبری تصمیم۲۴، این روایت، نه فقط خاطره‌ای از گذشته، بلکه سندی از قدرت بی‌انتها و تحول‌آفرین آموزش است؛ آن‌گاه که معلم، معمار آینده می‌شود.
